Ne bileyim öyle kuşku duyuyor içime Biraz mutluluk kırıntısı yok. Dönüyor dünya ve benim beynim de. Başım dönüyor anlıyorum

Neyim var diyorum, sızılarım artıyor. Kapatamıyorum göz kapaklarımı. Kapasam da geçer mi? Duymazdan gelebilirmiyim? Uyuyabilir miyim?

 Pardon mutlu olabilir miyim?Olmak arasında ki fark ağır eylem! Dil: bütünü ve edebiyat. Elbet yazardım ben de gökyüzünü Ama benim ki hep dramdı(!) 

Hep karanlık ve yağmur, hep kırık ve çatlak, hep sel ve şimşek. Kolluyordum arkamı bulunmayayım, diye kaçaktım ben ve kaçarak yazardım.

Alt olmuş gölgem bırakma beni, sıkıntılar bitmez. Kaçma dedim geç dur yık her şeyi! Kapatma saçınla yüzünü..  Dök içini anlat, anlat yer altını ve sonra kapat ışıkları, ait olduğun dünyaya dön..

Yanım söndüm içimde, unutmak istedim kaldırdım kendimi bambaşka sokaklara. Ben de öldüm bu sokaklar da

Biraz eylem gerek, olmuyorsa işlem. Çek silgiyi sil kapat defteri, süregelen her şey bitmez yırttığın: defterler de ki notlarını... Umutlarını al sakla onları, sen gibi onlar, al umutlarını(!)

Seni hayal eden? bir kaç nakaratı ve sana ait olan dünyanı. Kafanda ki kuşkularla yak.


Dönüyormuş dünya ve ben gönül koymuşum, bir tur da ben binmişim(!) Ayağım takılıp gök'ten düşmüşüm, bir dramı yaşardım ve yanıp söndüm.

O var içimde o'na aşk duyuyor sözlerim.. umut besledim hevesle, kaç gün daha sayarım...


Sen varsın içimde, ben kalıyorum dışında, benim tek bir acım var içimde bnim tek yaram var dışta kalan. Benim kabuk bağlayan yaram var. Benim varım yoğun o.